Firak Kokulu RüyalarMenekşe kokusu rehinliğinde düğümlendi avazlarıma hasret Gönlün çıkmaz sokaklarında boynu büküldü gelincik çiçeklerinin Karabasan çığlıklarıyla bölündü gecesi göğsümün Paslı hançer kesiği cümlelerim izdüşümüne yamalandı firak Kana kana susadıkça simana Pıhtılaştı damarlarımda kanım, tel tel döküldü umutlarım Maşasız avuçladıkça hüznünü Kesilmedi gönlümün yaralı kuş veryansınları… Ey gündüz görülen rüya, gece kurulan düş..! Sensiz sisler içinde gözlerim Gök’yüzün bir bana kapalı Yangınlar içinde tir tir üşümek olsa gerek hasretin Bozkır ayazında yanıp kül olmak Bitti düş gamzeli gülüşlerim Bölündü gül güzeli rüyalarım... Ay menşeli papatyalar hüsran baharında yaprak kırımında Dil perişanlık makamında serzeniş, hasret ruha pervane… Ürkek yüreğim göğsüme sığıntı sana yar, bana el bana yabancı Recm edildi sensiz ruhum Usul usul gözlerin tutsaklığında tüketiyorum aklımı Hüznümde tebessümlerinin sevda okşayışları Vurdukça sancısı hasretinin buzlandı gönlüm Harfsiz, cümlesiz ve sessizce gözlerinden damlıyorum Ey parmaklarım sızısı..! Çiçeklendikçe kirpiklerim yüreğine, boranlara kapıldım İzahım yok Tükendikçe kendimden sende çoğalıyorum İlkyazım, güz mevsimim Bitti düş gamzeli gülüşlerim Bölündü gül güzeli rüyalarım... Gönlüm fecaat hali ayan beyan talep eder yaralarına şifasını ellerinin Firkata lüzum yok Darağacı hazır, hasretliğin boynumda ilmik… Bakışlarımda gözlerin soluksuz yaşanacak bin ömür Çıkarsız sevmeler sürgünlüğünde derdest ettiğim düşlerimin gönlü kınalı Ay karanlık Visal daimi erteli Dalgalar hırçın Gönlüm parmaklar arası sükûttan ah u zar Uçuklar yuvası dudaklarım kem ve elem giysili Sitemlerim tebessümlerinden yamalı ve ahraz Dilimde hıçkırık güllerinin solgunluğu Yaprak yaprak sardı sineme ecel hüznünü Ben bana yaban Sana gül kokusu Ey v’aktimin sancısı..! Bitti düş gamzeli gülüşlerim Bölündü gül güzeli rüyalarım... Gönlün namzetliğime şafak doğmak bilmez Rabıtası sensin günümün, gecemin ve hüznümün..! Aklımın akil yanı, dil ve dudağımın lisanının t’adı sensin Suyu çekildi gözlerimin karalar b’ağlamaktan Faydası yok inim inim inlemelerin Şekvamdır ismin Cismindir yangınım Ahh benim belalı başım, akil aklımı bana icara bırakanım..! Sevdan cendereymiş pusu imiş anlayamadım Bitti düş gamzeli gülüşlerim Bölündü gül güzeli rüyalarım... 20240228 13:40 Sanma ki gül güzelliğin ebet sende kalacak Uğrayacak elbet güz güllerin kokusu sana da… |
Hasretin ve sevdanın incecik hüznünün zarif kelimelere döküldüğü sayfa burası.
Bazen güz gülleri olsa da dizelerde ne sevdasından ne de hasretinden vazgeçer kardeşim.
Sevmek umut ekmektir yüreğin tarlasına der ve yine devam eder güzel kalemiyle, sırdaş sözcükleriyle dertleşmeye. Onlara sevdasının güzelliğini, ona duyduğu özlemi anlatır yorulmadan usanmadan.
Yine çok güzeldi okumak.
Yüreğin incinmesin hiç kıymetli kardeşim
Bahar gülleri açsın her mevsim gönül bahçende
Her zaman saygımla