BEYAZ HAYALLERİM (169.)Çıkmaz sokaklarda kayboldum Kan ter içinde kabuslardan uyandığım Kimse bilmez kimsenin hikayesini Hasretini sabırla dokuyup yüreğime sardığım Bir hüzün mevsimidir sonbahar’- da eylül Aşk acısı çekmek tek kişilik bir sofra Bu acı sofrasında yiyerek doyan var mı Duyan var mı bu dünyada ebediyen kalanı Kurduğum hayallerin sayısını unuttum Bu kaçıncı aldanışım bu kaçıncı yıkılışım Hala o güzel günlerin akışında bu gönül Bilmem ki daha geri gelir mi o beyaz hayallerim Fatma Ayten Özgün |