İyilik, iyilikten, kötülük de kötülükten doğar. BUDA
Paylaş
KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
BİR ZAMANLAR (102.)
F A Özgün
0,0 / 0 kişi ·0 beğenme · 0 yorum · 134 okunma
 BİR ZAMANLAR (102.)
Ne çabuk geçti bahar güller dalında soldu
Yaz belli değil kış belli değil Azdı yaralarım dermanı yoktur Deva belli değil dert belli değil Çivisi çıkmış san ki dünyanın Yüzü gülmez oldu fakirin fukaranın Bu kadar kine nefrete ne gerek vardı He yanı koyu bir zulüm sardı Dört mevsimin dördü de bize bahardı Üstümüze mutluluklar yağardı Gönülden fışkıran nağmeler vardı Herkes birbirine sevgi ile bakardı Yiğitlerin artı silahı avradı vardı Atı avradı silahı namus sayardı Artık ne at ne avrat silah kaldı Herkes namert oldu mert belli değil Fatma Ayten Özgün |
Şiiri Değerlendirin
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
BİR ZAMANLAR (102.) şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Yorumlar
Bu şiire henüz yorum yazılmamış.
Şiir Künye
Kayıt Tarihi
: 21.10.2024 21:12:29
Puan
: 0.0 / 0 kişi
Okunma Sayısı
: 134
Yorum
: 0 yorum
Beğeni
: 0 kişi
Şiiri Beğenenler
Popüler Şiirleri
MENÜLER
YENİ ŞİİRLER
EDEBİYAT DEFTERİ
Sitemizde daha iyi hizmet verebilmek için sitemizde çerez kullanılmaktadır.