Meğer! beni de yakarmış!Ben ateşin tek yüzünü bilirdim şöyle çakmağı çaktın mı ateş kendini belli eder ocakta koyarsın suyu üstüne ne güzel de kaynatır ateş onu atarsın çayı içine dost muhabbetlerine meze kurar Ben ateşi çocukluğumda toplanan üç beş kırık odunla yanan üstünde kara sacda gözlemelere közlemelere tadını veren birşey bilirdim Ateş bana çocukluğumdan beri sevimli gelirdi ben ateşi orda tanır orda bilirdim.. Bir gün ne olduysa gecenin bir yarısı değişiverdi tavrı vahşileşti birden girdi içime pençeledi yüreğimi saldırdı kocaman alazlarla savunmasız bıraktı yaktı buram buram.. Fatih EFE |
insan değişimine atıf...
Değişimin gelişime eklenmesi kelimelerden kurulu
bir ordu ve şiirin gülümseyen yüzü/ateşin diğer yüzü...
Sevgi ve tebriklerimle...