sabrı yok bu yüreğin ne de vakti
sıfır noktası doğduğum andır
kolay mıdır sorarım yaşayan yüreği yeniden doğurmak..
bilmiyorsanız söyleyeyim
en acılı doğumdur bu
sancısı dilsiz bir avaz

yeni doğmuş çocuk nasıl bakar hayata
yirmi santimden ötesi flu bir anne gölgesi
şefkatli bir dokunuş
sevecen bir ses
ondan ötesi bir yudum süt ...beslenecek

sıfırdan bir’e terfi etmiştir artık
bu nasıl zor bir iştir anlıyor musunuz
başaran var mıdır
belki....

akılla, yüreğin savaşında
tam ortasındayım meydanın
toz toprak ...duman
yeniden doğmaktayım
ardım da ayaklarını sürükleyen geçmiş
mağlup ve yılgın...
anlamını kaybetmiş
sıfırdan bir’e terfi ettim ya
zafer benim

zaman eksiltse de nefesimi
geride kalan ciğerlerimi doldurmalı
bundandır muhtaçlığım dağ doruklarına
bundandır doludizgin koşmalarım
ellerim neden uzanır baharlara
belki bir bahar daha…

hiç yaşamamış gibi doğmak
her şeyi unutmak ve yeniden öğrenmek
sıfır noktasında



Ayşe 26 nisan 2008