Hevesi Kaldı
Bizim eller çok değişti sevdiğim
Garip baykuşların yuvası kaldı. Bir zamanlar hiç değişmez dediğim Kerpiç duvarların sıvası kaldı. Eski günler belki biraz zorudu Bu zorluktan Rabbim bizi korudu O zamanlar sevgi, saygı varıdı İşte o günlerin havası kaldı. Pir Sultan’lar gibi doğru tek diyen Dadaloğlu gibi sözü tok diyen Haksızlığa eyvallahım yok diyen Yiğit Mahzuni’nin davası kaldı. Dünya boş mezarlık, insanlar fani Varmı gidenlerden gelenler hani? Nerde Çobanoğlu? Nerde Reyhani? Sen sanma ki Taşlıova’sı kaldı. Derdiyle hemhal ol bu kutlu çağın Halka sağır olmamalı kulağın Bu yalan dünyada Halil Daylağın Ne umudu, ne de hevesi kaldı. Halil DAYLAK |