Göçebeler
Bilmem hangi obalardan göçtün de
Kötürnek’e kondun Gezer çadırdan kerpiçli eve geçtin Toprak,kamış,tahta ile tepeni örttün Küçük pencereni açtın Tahta kapını astın Avlunu çevirdin Soktun içine getirdiğin Keçini,atını,köpeğini Kondunda tam kondun Bacan tüttü,aydınlandı yuvan Üç beş çocuk verdin avradının sırtına Beşik yaptın,salıncak kurdun Bağın,tarlan oldu Dağında odun kestin Saban,kağnı yaptın Tarla sürdün,su getirdin Harman topladın Düven sürdün öküz ile Tınaz savurdun,yaba ile Un öğüttün Değirmenderesinde değirmen ile Kadın ekmek yaptı Su kenarında çamaşır yıkadı Bahçe işledi,firek topladı Verdi yazmadan emziği çocuklara Dizinde çocuk uyuttu Leğende çocuk yıkadı Yama yaptı,geri ördü Ağıl yaptı,davar otlatı, Süt sağdı,yoğurt,peynir çaldı Zor oldu Kötürnek’e alışmak Hanı,türbesi,hamamı vardı Töresi,geleneği vardı Yaşam biçimi başkaydı Bir aah çektin derinden Çünkü dağlarda bir başkaydın Dağlarda özgürdün,sarı çiğdemdin İnce Memettin Çandarma bilmez Kral tanımazdın Kartal gibi özgürdün Dağlara,yaylalara benzemiyordu Yasalara büründün,öşür verdin Kültürünü aldın,kültürünü verdin Sırtını yakaya yaslayan Kötürneğe Elin kızını aldın,kız çıkardın Ele girdin,torunların oldu Kara saban yaşlandı Harmana,düvene,uzak kaldın Yoruldun,yaşlandın Eline iğdeden bastonu verdiler Önüne konanı yedin,seyrettin bir köşeden, alemi Sistemin bozuldu Adımlar gitmez oldu Nefes yetmez oldu Baş çekmez oldu Gözler görmez oldu Kulaklar duymaz oldu Sesin çıkmaz oldu Çekilmez oldun çekilmez Ay dedenin ışığı altında Gök Tengiri görüktü Başında yas peydah oldu Kötürnek sessizliğe büründü Son durak için seni hazırladılar Omuzlarda vardın tahtalı köye Mezarını da derin kazmışlar Bir daha gelmemen için Haberin olmadan toprağa verdiler Hiç hissetmedin kürek seslerini Başına tahtayı diktiler İman cennet için yalvardı Köylüler hep beraber amin dedi Su testini başında kırdılar Sen göçünce Sorunlar sorun oldu Yollar,sofralar ayrı oldu Kaşık düşmanı icat oldu Avratlar çekilmez oldu Kardeşler düşman oldu Tarlalar,öküzler ayrı oldu Bir zamanlarının kır çiçeği Toprak ana senin yokluğunu çok aradı Etmeyin,yapmayın dedi Sen bir sus dediler Süpürge attılar,bulaşık bıraktılar Eli sofraya ağır gidiyordu Ağzının içinde lokmayı dolandırıyordu Herkesin gözü sanki onun elindeydi Sevgiyle büyüttüğü eve yaban oldu Fazla dayanamadı hırıltıya,gürültüye Sarı yıldız gibi o da kayboldu bir gece Komşun oldu sana Kuyuönünde Çocukların mallarını,tekerini sattı Tabağını,sahanını,yanına aldı Testini,kel yorganını geride bıraktı Köpeğini sahipsiz bıraktılar Düştüler yine göç yollarına Bacalar tütmez oldu Kapılar açılıp,kapanmaz oldu Damlar yuvulmaz oldu Kel yorganın böçeklere yuva oldu Testin su yerine toz doldu Yamalı gerin komşunun oldu Önce çatı çöktü Sonra kerpiç duvarlar Altında sevgiler kaldı Sizin hiç haberiniz olmadı Geriye bıraktığınız anılardan Aranız ırak oldu Hatırlamalar Bayrama kaldı Mezarlarınız aranır oldu Bilmem haberin var mı Komşun Hamzaoğlu’da Yeğeni Süleyman Iraz aba da yukarıya geldi Terkenlioğlu Mustan yolun kenarında Ne acelesi vardı gençlerin Muammer hoca Mevlüt’te geldi en son Dedik ya çatı çöktü Kerpiç duvarlar yıkıldı Sevgiler altında kaldı. )))ykurtca |