İffet Kaçıra Hocamızın ZamAN'ınaAdımlarım soluduğum nefeslerle bilendi Şairemizden bulutlar güzel sözler dilendi O yağmurlar ki maziden sayfaları bilendi Beher adımda kendini tanımlayan bu şehir ince bir duayla makberdan semaya yükselir hava gülümser, gah hüzün, gahi de huzur verir Sade, sessiz, renksiz seslere duyulan özleme Duman karışır çorbadan, saç üstünde gözleme Aynamız parlak kaşık, kader maziyi özleme Hayat şimdiki zamandan koparılmış bir andı Ömür gurbette kaldırım taşlarına ulandı Ömer göçenlerle geçmişi gözyaşıyla andı. |