Halil İbrahim Şahin,Remzi Yılmaz ve değerli bacanağım Fevzi Dündar’a ithafen yazılmıştır.

Ne yiğitler doğurmuş bizim elde analar
Köyümün yiğitleri diplomasız cerrahlar
Ocağına varana merhem ilaç oldular
Köyümün yiğitleri diplomasız cerrahlar.

Hepsi birer çobanken göçüp gitti şehire
Hiç bir şey bilmez iken döndüler bir mahire
Şükrettiler yaratan yüce mevla Kadir’e
Köyümün yiğitleri diplomasız cerrahlar

.Ameliyat denince aranır el oldular
Gece gündüz farketmez evlerinde buldular
Hasta canlara karşı güler yüzlü oldular
Köyümün yiğitleri diplomasız cerrahlar.

Halil İbrahim Şahin , Remzi Yılmaz, Fevzi’si
Hastane kadrosunda hizmetliydi hepisi
Hepisi bir cerrahtı , yoktu bunlar gibisi
Köyümün yiğitleri diplomasız cerrahlar.

Ellerinde bir çanta hizmet için coştular
Çocukları sünnete evden eve koştular
Rızıkları uğruna ne badire aştılar
Köyümün yiğitleri diplomasız cerrahlar.

Evleri hiç boş kalmaz çok misafir gelirdi
Bütün civar köylüye birer otel yeriydi
Eşleri de vefalı birer hizmet eriydi
Köyümün yiğitleri diplomasız cerrahlar.

Gelen misafirlere kapıların açtılar
Güler yüzleri ile gülücükler saçtılar
Misafirler yoluna öz canından geçtiler
Köyümün yiğitleri diplomasız cerrahlar.


Halil İbrahim Şahin ve Remzi Yılmaz dayılara Allah rahmet eylesin.
Değer verdiğim kıymetli Fevzi Dündar bacanağıma hayırlı sağlıklı ömürler dilerim.
Bu üçlü yiğitler birer hasta bakıcı olarak aynı yıllarda (60 lı,70 li yıllar)hastaneye işe başlarlar doktorların arandığı yıllardır, ameliyat servisinde çalışır büyük bir beceri göstererek bizzat ameliyatlara dahil olurlar ve öyle an gelirki doktorların güvendiği elaman olurlar yanlarında doktor bulunarak bir çok ameliyatı bunlara havale ederler özel ameliyatlara girerler ama tabiiki hep hizmetli kadrosunda kalırlar , garip köylü çocuklarıdır doktorların bunlara verdiği cüzi paraya razı olurlar bu kadrodan emekli olurlar “ yer Konya Devlet Hastanesi “ dir.