BİR KALP HARBİ
Kalbimi, içinde yanan kızıl ateşin alevleri kaplamıştı,
Yüreğimde, dayanılmaz kabir azabı sancıları. Gömleğimde kurumuş kan lekeleri, Ceketimde kurşun delikleri, Pantolonumda kılıç yırtıkları. Sekeliyorum puslu havada,yaralı yaralı Sanki harpten çıkmışım Nazladığım çocuklar kesmişti önümü, Ağlayan gözleri ile baktılar uykusuz gözlerime. "Sana ne oldu Sefa Amca" dercesine, Cevap veremedi, kıyılara vuran suskun yüreğim. Diyemedim, diyemedim kalbim kuşatıldı diye günahsızlara Öğrenmemeliydiler senin yokluğunun bir kalp harbi olduğunu Bilmemeliydiler senin içimi yakan hasretine dayanamadığımı Biliyorum ki o zaman bakamazlardı gözündeki nehirlere Kalbimde yanan kızıl ateşi söndürmediğin için “Ben seni, onlar çok seviyor diye sevmiştim. Çünkü çocuklar günahsızları sever” 10.Ekim.2008 Hasan İsrâ Yıldırım |
kaleminize sağlık.