BU ARALAR
kısır döngüm
laf ebem nasıl da avutuyorsun beni bir çıkmazın kör kuyularında tükenmeyen bir hüzün deliyor bağrımı sabrımı zorluyor içimdeki labirent bilmeceler diliyor bana iyi geceler can çekişiyor meczup güvenceler odam karanlık odam ağlamaklı duvarlarım meraklı mı meraklı kördüğüm olmuş her şey sanki suç işlemiş sanki kabahatli aklımı yitirdiğim yerdeyim gülüşümü de kimse bilmez bu sızıyı ruhumda onulmaz yaralar paralar beni paralar bu aralar pestili çıkmış gibiyim oysa bir zamanlar yarım kalmazdı şarkılarım gözlerim böyle bir noktaya takılmazdı cıvıl, cıvıl öterdi kuşlar yerimden keserdi beni bakışlar şimdi tüm kapılar çift kilitli önümde can çekişen umutlarımın finalindeyim |