Şu meyveye duran dallar
"Allâh Allâh Allâh" diyor
Çiçekten süzülen balllar
"Allâh Allâh Allâh" diyor

Ilgıt ılgıt esen yeller
Akarsular, durgun göller
Bin bir renk ve tonda güller
"Allâh Allâh Allâh" diyor

Karıncalar, kuşlar, filler...
Sınırsızca susuz çöller
Fırat, Ceyhan, Aras, Niller...
"Allâh Allâh Allâh" diyor

Konuşmaya çıkan diller
Semaya açılan eller
Gözlerden süzülen seller
"Allâh Allâh Allâh" diyor

Canlı tende cansız kıllar
Pürüzsüz cilt, benler, çiller
Velhasılı bütün haller
"Allâh Allâh Allâh" diyor

Hekîmî aşındı yollar
Şahit; geçip giden yıllar
Aklı başındaki kullar
"Allâh Allâh Allâh" diyor

(*) "Yedi gök, yer ve bunlarda bulunanlar Allah’ı tesbih eder; O’nu hamd ile tesbih etmeyen hiçbir şey yoktur. Fakat siz onların tesbihini anlayamazsınız. O halîmdir, bağışlayıcıdır." (İsra suresi 44)

Hekîmî (Lokman Bedir)
29.09.2024 Bursa