DÜŞTÜN İÇİME
Ay ışıtırken mahzun yüzünü
Gecem yakalamıştı hüzünü Sen kısarken kaşınla gözünü Makberle oldun düştün içime Yaşardı yanım kurudu canım Çekildi o an Damarda kanım Giderken sessiz yıkılan yanım Gâzelde soldun düştün içime Açarken gonca, acılar hınca Gözlerim açık sende kalınca Yeşerdi yaprak çiçek dalınca Takvimde yoldun düştün içime İpek saçına düşerken karlar Olur yakamoz üstünde parlar Yaşar içimde o derin yarlar Taşınca yordun düştün içime Küllerde yanıp duran közünün Yarası derin vuran sözünün Kadrajdan hayal kuran gözünün Yaşında kordun düştün içime Ufunet yarda durur yaralar Kokusu gelir geçer karalar Hakikat bulur vurur daralar Yanında doldun düştün içime |