Bin dokuz yüz yirmide gelir yalan dünyaya
Delikanlı çağında tutulur bir sevdaya
Aşık olur delice Samet ‘ilin Fatmaya
Köyümde iz bırakan Abdi Dündar efendi

Plan yapar kaçırır kavuşur Fatma’sına
El açıp dua eder yaratan Mevlasına
Sadık bir evlat olur ana ve babasına
Köyümde iz bırakan Abdi Dündar efendi

Yaş yirmiye gelince askerdir İstanbul’a
Askerlikte kavuşur namı Abdi çavuşa
Askerlikte başlıyor okumaya yazmaya
Köyümde iz bırakan Abdi Dündar efendi

Altmışlı yıllarında muhtar idi köyümde
Köyümüze su için nefer oldu her yerde
Mühür bırakma işi konuşulur dillerde
Köyümde iz bırakan Abdi Dündar efendi

Kör Mustafa ‘dan sonra açar bakkal dükkanı
Doldurur bakkalına bir çok çeşitten malı
Sevindirir köylüyü satar allı basmayı
Köyümde iz bırakan Abdi Dündar efendi

Neler yoktu bakkalda üzümünden yağına
Bisküvisi, lokumu şekerinden çayına
Tıklım tıklım doluydu sakızından tuzuna
Köyümde iz bırakan Abdi Dündar efendi

Göçü vurdu şehire çocukları uğruna
Okuyup adam olsun hizmet etsin yurduna
Yıktı bir kalp krizi geldi ömrün sonuna
Köyümde iz bırakan Abdi Dündar efendi

Köyümüze büyük hizmetler veren Abdi Dündar amcaya Allah rahmet eylesin mekanı cennet olsun.