MEMİŞBizim köyün , en sevimli insanı Köyü çok sever , köy can’ı cananı İyi bilir köyde , o her bir yan’ı --Dedim bizim bahcaya uğra Memiş --Ben varırdım henüz , Memiş gelmemmiş Çok sevimli çokta , aşırı sempatik Oldukca hızlıydı , oldukca atik Hiçte bilmez hile , hurda ve matik --Çağırdım , çaykahveye gel Memiş --Ben varırdım henüz , Memiş gelmemiş Garibim yok gibi , ev’i hanesi Amma göynü köy’ün , en şahanesi Hiç bir şeye , olmazdı bahanesi -Davet ederim , yemeğe gel Memiş -Ben varırdım , daha Memiş gelmemiş Bazen gidip , ilçemizede pazara Memiş varken , ne tad nede , haz ara Orda ise , hep aynidir manzara -Derdim sende , gel pazara gel Memiş -Beb varırdım henüz , Memiş gelmemiş Her gün köyü , şöyle çıkar bir tura Yürüyerek yoldada , hep dura dura Camiyede , gelirdi ara sıra Dedim cumaya , inşallah gel Memiş Ben varırdım henüz , gelmemiş Meniş Köyümüzün , kesinlikle neşesi O’nun ile köyün , her bir köşesi Hiç bir şeyden , yokidi endişesi Can idi can işte , can idi Mmemiş Vallahi o çiçek , Memiş gül Memiş---İYİ OZAN |
kardeşimin adı da Memiş idi
ve şiiriniz sanki ona yazılmış gibi
severek ve hazla okudum.
tebrikler, selam ve saygılarımla...