SEBİL
Her günümüzü sebil ettik on dağ ötesi şehirlere
bir saatimizi sana veremedik anne gül gül dağıttık gülücükleri önümüze gelen her sevgiliye bütün sevgilerimizi adadık her yosmaya her cilveliye ne sevgimizi ne gülümsemeleri sana veremedik anne bizi bin bir çiçek arasında baharlardan yazlara erdirdin acıkınca bal arılardan bal susayınca dağ pınarlarından su getirdin sana bir damla ılık su içiremedik anne bir lokma ekmek bile yediremedik anne yaşayalım diye bu acunda sevdaların en güleryüzlüsüyle sabahlara kadar sen ağladın yerimize dayanamaz diye yüreciğimiz ayrılığın zorluğuna sen katlandın gurbetin acılarına sen yaşadın ölümlerin en yaslısını biz ise sana bir demetçik sevinç deremedik anne 18 ŞUBAT 1997 |
sen yaşadın ölümlerin en yaslısını
biz ise sana bir demetçik sevinç deremedik anne
canımız yansa anne deriz, annelerimizin kıymetini bilmek gerek, bilebilsek ne de güzel olurdu , onlar ne olursa olsun açar kucağını bizlere
yüreğinize sağlık
selam ve saygımla