Çocukluğum hiç büyümese
Bir akşam mabedinde
Kar ve kış kıyametinde Dışarıda uğultulu rüzgar esse Bacalarımiz yeniden tütse Üstüm başım ıslansa Anam İçeriden seslense Hayat hep sekiz yaş olsa Çocukluğum hiç büyümese Kalben yorgunluk olmasa Acı sadece dizimdeki yarada olsa Hayatı sorgulamadan oyunlara dalsa Çocuksu cigliklilarimiz duyulsa. Ah Azrail bizi unutur da Çocukluğumuza hiç uğramasa |