ÖZ ÖZÜME AĞLIYIRAM
Yaş da geçir gocalıram heç bilmirem ne yeyirem,
Tökülüp ağızda dişim, anlıyan yox ne deyirem, Boşuna söz danışıram, kağlıyıram, yer döyürem, Uşağ kimi hey küsürem, öz özüme ağlıyıram. Yoxsa ağlım itirmişem, deyin hele bu hal nedi? Ağılları çoğ olannar yorun ne cür bilmecedi? Geceleri sevmez iydim, indi gündüzüm gecedi, Gözlerim yuxuya hesret, gece ehya sahlıyıram. Saç tökülür, diş sökülür özümnen ganıram gelir, Ayağ getmir, bel ağrıyır, vallah inanıram gelir, Dideler eyneyh axdarır, gocalığ sanıram gelir, Gelsin göreyh neyniyeceh, acı dilim bağlıyıram. Ay camahat deyin hele guru baxış geyri ne var, Bir vaxd elimnen düz duvar eliyerdi aman, havar, Devir dönüp indi duvar meni de üsdünnen savar, Daha onu aşmağ olmur hersimnen can dağlıyıram. Ele bil yuxu görmüşem, yatıp ayıldım gocayam, Çırağ kimi yanma boşa, cavanlığın son gücüyem, Gehden bir halım sorsaydın özün bilerdin neceyem, Arpaçay’am, Aras, Kür’em, gözümden yaş çağlıyıram. Deme haa gemsiz yaşıyır baxdavar keyfini sürer, Birde Emircan’a sor sen, özüne ne hayal gurar? Bu dünya beledi oğul, her geleni bir gün yorar, Çırpır meni daştan daşa ölmesem de tığlıyıram. 9.9.2024 Emir Şıktaş Kağlamak;boş konuşmak, ehya;ramazanda gece ibadeti camahat;ahali, dide;göz, eyneyh;gözlük, gehden bir;ara da bir, baxdavar;bahdı iyi olanı kıskanmak, tığlamak;kahretmek |