Nasıl biriyim ben,
Söyleyin Allah aşkına.
yıllar oldu hala,
Kendimi tanıyamadım.
Kah ağlıyorum, kah gülüyorum,
Kimi günse sinirleniyor,
Ortalığı karıştırıyorum.
Bazen öylesine huysuzlaşıyorum ki,
Herkesi kırıyorum.
Söyleyin bana, ne olursunuz,
Kimim ben?

Tanıtın bana kendimi,
Anlatın ne olur.
Evet sizde tanıyamadınız,
Değil mi? Beni.
Oysa o sahte gülücükler,
Benim neşeden dört köşe,
Olduğumu anlatıyordu.
Değil mi sizlere.
Beni somurturken görseniz,
Hemen sorardınız,
Ne oldu diye.
Ama ne bilirsiniz siz,
O yapmacık gülücükler
Arkasında ne sırlar gizli.
O kendisini bile tanımayan,
Kim olduğunu bilmeyen ruhumda
Fırtınalar koptuğunu,
Nereden bilirdiniz ki.
Evet samimi söylüyorum,
Ne olur bana beni tanıtın,
Söyleyin, kimim kimim ben?

İnsan kılığında bir robot mu,
Yoksa yıldızlardan kopup gelen,
Bir yaratıkmıyım?
Hayır hayır olamam,
Peki öyleyse kimim ben?

İnsanlar çaresizce dolaşırken,
Onları gördüğümde,
Yüreğim niçin niçin
Sızlamıyor, acıyamıyorum.
Yoksa, vicdanı olmayan,
Bir zalimmiyim ben.
Söyleyin ne olur,
Kimim kimim ben?

Nüfus kağıdıma baktım,
Dini İslam diyordu.
Fakat Müslümanlar Allaha,
Kulluk borcunu yerine getiriyor,
Bense yapamıyorum.
Yoksa benim Müslümanlığım,
Yalnızca bir kağıtta mı kalıyor.
Ah! Ne olur kurtarın beni.
Söyleyin, kimim kimim ben?

Soruyorum kendi kendime,
Niçin hep yalnızım.
Niçin loş köşeleri,
Karanlık akşamları seviyorum diye.
Ama bir türlü cevap alamıyorum.
Yalnızlık deryasında ,
Sürükleniyorum pervasızca.
Hiç kimse gelmiyor yanıma.
Balıklara, suya, batık gemilere
Soruyorum kimim kimim ben?

Derken uçmaya başlıyorum,
Uzayın sonsuz boşluğunda.
Yıldızlar, göktaşları
Alaylı, alaylı bakıyorlar bana
Hepsi alay ediyorlar benimle.
Söyleyin diyorum,ne olur söyleyin.
Kimim kimim ben?

Hiç cevap alamıyorum,
Bulutların üstünde oturuyorum.
Uçaklar, kuşlar hepsi bana bakıyorlar.
Masmavi gökyüzünde,
Kanat çırparken,
Kafa sallıyorlar bana.
Ellerimi açıyorum,
Bari siz söyleyin diyorum.
Kimim kimim ben?

Nihayet yere iniyorum,
Böcekler, ağaçlar, güller,bülbüller
Hepside birleşmiş oynaşıyorlar.
Yanlarına varıyorum,
Konuşun benimle, söyleyin diyorum.
Kimim kimim ben?

Ansızın gök gürlüyor,
O masmavi gökyüzünü,
Kara, kara bulutlar sarıveriyor.
Haykırıyorlar sanki,
Kimsin Kimsin Sen?

Yağmur yağıyor,
Bardaktan boşanırcasına.
Yağıyor,yağıyor
Ortalık deniz,derya sanki.
Gökte çakan şimşeğe,
Saçlarıma düşen
yağmur tanelerineSoruyorum.
Söyleyin ne olur söyleyin,
Kimim, kimim ben?

Güneş yağmura inat,
Saçıyor ışıklarını.
O üşümüş vücudumu,
Sarıyor kucaklaşıyoruz.
Titremeden kurtarıyor beni.
O tatlı sıcaklığına güvenip,
Ne olur bari sen söyle diyorum.
Birden oda kayboluyor.
Aynanın karşısına geçip bakıyorum.
Aman Allahım! Saçlarım bembeyaz.
Elimde koca bir baston,
Sırtım kamburlaşmış.
Öksürüyorum, halsizim,
İçimden canımı alıyor birisi.
Bakıyorum son bir defa,
İçimden bir şeylerin
çıktığını hissediyorum
kimsin ne istiyorsun ? diye soruyorum
‘’ Ben Azrail’im ‘’ diyor
Eyvah diyorum
Demek sensin Azrail ha
Ne olur sen söyle kimim ben?
Cevap veriyor Azrail
Son nefesim çıkarken,
‘’Sen hiçbir şey yapmamış,
kendini bile tanımaktan aciz ,
bir insansın; bir hiçsin sen..’’

ZALOĞLU