Ne zaman ki seni dostumuz görsek,
Kolumuz kaparsın elimiz versek,
Bak kan ağlıyorken Bosna ve Hersek,
Bakıp da görmeyen, kör Amerika.

İnsan haklarında dopdolu yalan,
Amacın hep çıkar gerisi dolan,
Sömürü düzenle kültürler çalan,
Sözüm ona çağdaş hür Amerika.

Sokağında hür insanlar dövülür,
Gelmiş geçmiş tüm nesline sövülür,
Sanma ki rejimin bir gün övülür,
Kapat defterini, dür Amerika.

Yer alırsın her ülkenin işinde,
Köpek gibi dolanırsın peşinde,
Nice masun kanı damlar dişinde,
Aynada kendini, gör Amerika.

İnsanlığa zulüm en büyük ahtın,
Kin ve nefret dolu karamış bahtın,
Unutma gün olur yıkılır tahtın,
Son bir devranını sür Amerika.

Maddiyatındır sen, en güçlü kılan,
Her bir işte bilir kişi sayılan,
Bence tehlikeli sinsi bir yılan,
Yeter be kuyruğun, dür Amerika.

İsrail illeti senin eserin,
Rum ile Ermeni katil neferin,
Hak’tan yana işin yok bir seferin,
İnsanlıkta rezil, tür Amerika.

İçinde bulunmaz bir zere iman,
Güvenip sözüne edilmez güm an,
Korkmaz senden gerçek ehli Müslüman,
Sen istediğin kadar, ür Amerika.

Artsız ardasız sürer idamlar,
Zencileri vurur beyaz adamlar,
Ne bu politika ne bu ahkâmlar,
Martavalda sesi, gür Amerika.

Yakındır düzenin bozulup şaşman,
Herkesten en rezil hâllere düşmen,
Gün olur yaptığın eylersin pişman,
Gel de hak gerçeği gör, Amerika.

YUSUFOĞLU derim, sözlerim sana,
Birazcık olsana doğrudan yana,
Tüm varın tükenip bittiği ana,
Yerin ta dibine, gir Amerika.

Yusufoğlu
(1994)