Son Değilmiş Gibi..
Bir akşamüstüydü hatırlarım.
Hava soğuktu, buz solumuştuk Ellerimiz birbirinde bir bankın sırtına oturup, Üşümeyi unutmuştuk. Bir akşamüstüydü şahitti Salacak Uğurladım seni son değilmiş gibi Koltuğuna geçip, el salladın ya Rüzgâr ıslak esti gözlerime Ve dönüp yürüdüm Ardıma bile bakmadan son değilmiş gibi. İnsan yarına ertelemiş Son bugün gelmiş. İş işten geçip gitmiş... |