OZAN ARİFOZAN ARIF Bir Ozan gelmisti ah bu yoreye vatan vatan diye gitti ozan’im bagli idi ALLAH din ve toreye vatan vatan diye gitti ozanim yasadi bir yigit tam yetmis sene sade vatan ask’i cikmisti on’e tek allah yolunda calisti cene vatan vatan diye gitti ozanim bir iman er;iydi bir iman er’i imandan gelirdi goz’unun fer’i mukaddes bir askla dokmustu ter’i vatan vatan die gitti Ozan’im oyle severdiki hem yuerk yurek hep o’nun yolunda cekerdi kuruk dusunmedi asla baklava borek vatan diye diye gitti ozan’im korurdu kollardi caniydi can’i vatan o’un elbet sanyidi san’i vatan derdi vatan damarda kan’i vatan vatan diye gitti ozan’im Imani silahti kafire karsi sallardi o evet sallardi ars’i sevdigiydi o’nun istiklal mars’i vatan vatan diye gitti ozan’im cekmezdi soz’unu agadan beyden korkmazdi o korkmaz o hic bir seyden neyden korktu yigit gosterin neyden vatan vatan diye gitti ozan’im sorun onu sorun kurt ile kus’a sorun o’nu bingol bitlise musa getirdi seytan’i her zaman tus’a vatan vatan diye gitti ozan’im oznandi o ozan arifti arif zordur o’nu zor zor etmesi tarif yigitti o yigit herigti herif vatan vatan diye gitti ozan’im ben nihadim gardas yazdim burada ozan dedim arif hava karada bana bir kulak ver ver sen arada vatan vatan diye gitti ozan’im---İYİ OZAN |