Kusura Bakmayın
Kalem tutmak için
Aşık olmaya, kaybetmeye Füsunu ilaç bellemeye Gerek yok Araya birkaç satır Sonlarına anlamsız uyak İkide bir duraklamaya da Gerek yok Kandaşım dert yanarken Aptalca derdimden söz etmem Ceddime ihanet eden bedeviye Gönül bağlamam Nedir ne değildir diye bakmadan Anaları babaları evlatsız bırakana Can deyip acımam Bende bir babayım, kansız değil Benden öte anam Anamdan öte vatanım ve kandaşım Günün sonunda eli kalem tutan Toplumcu bir adamım |