İyi kaşık vururdu oynardı düğünlerde
İki evlat acısı oldu gönlüne perde
Gezmeyi çok severdi duramazdı bir yerde
Dursun Işık dayı da geçti güzel köyümden.

Osman dayım rahmetli iri yarı biriydi
Adamını bulursa sohbeti dinlenirdi
Seydişehir diyerek ömrü sonuna erdi
Ahmet ‘ilin Osman’da geçti güzel köyümden.

Kurdulardan ayrılıp göçtü Karakızlara
Dua eder dururdu Naim ve Gülizar’a
Aniden hastalandı bulunmadı bir çare
Hatıp Mustafası da geçti güzel köyümden.

Karıncayı incitmez usul usul yürürdü
Elinden her iş gelir marifetli biriydi
Otururdu köşeye mahzun mahzun dururdu
Aşşık Muammeri de geçti güzel köyümden.

Altında üç tekerlek çalışırdı durmadan
Ne iş olsun farketmez giderdi hiç yılmadan
Çarşıdan bir ev aldı öldü sefa sürmeden
Hatıp Mehmed’in Hasan geçti güzel köyümden.

Yağmurlu bir yaz günü ot biçerken sahada
Yıldırıma çarpılır ölür hemen orada
Çoluk çocuk perişan baka kaldı yollarda
Hürü Ali’nin Fahri geçti güzel köyümden.

Hastanede yatırken koronaya tutuldu
Gittikçe ağırlaştı cihazlara takıldı
Emmi kızın aşına sanki zehir döküldü
Hüsamettin Sümbül de geçti güzel köyümden.

Öğretmenin hasıydı güler yüzlü hocamız
Bütün köylü severdik gencimiz hem kocamız
Hesabı kolay olsun budur ona duamız
Mehmet Dallı hocam da geçti güzel köyümden.

Bakkaldı galeriydi çok mesleğe atıldı
Ömrünün baharında hastalığa tutuldu
Hastaneyi yol etti diyalize takıldı
Pisecilin Adem de geçti güzel köyümden.

Allah cümlesine rahmet eylesin.

Dost kalemlerden
Deniz tayanç1 👏👏👏

Gidenler ses vermedi, gittikleri yerlerden
Bakarız viran dünya, yarınlardan dünlerden
Yavaş yavaş el ayak, kaybolur zihinlerden
Soğukça bir "ah" kalır, buradan göçenlerden