KÜSKÜN GÖNLÜM
Yalnızlığın dergâhındayım
Şaşırmışım neden buradayım
Derdim çok büyük bundayım
Küskün gönlümü açmaya geldim
***
Bir dolunay parladı dergahım üstüne
Hayata küsmüş şu köhne miskine
Bir şeyler anlatıyor şu fani küsküne
Küskün gönlümü açmaya doğmuş
***
İnsanlara merhem olamadı
Yüce yürekler derman bulamadı
Hayat kaynağından içip kanamadı
Küskün gönlüm içip kanmak ister
***
Nefis rüzgarına yelken açanlar,
Şımarmışlar şan-şöhret saçanlar
Zoru gördüğünde, dönüp kaçanlar
Küskün gönlüm kalmak ister
***
İyiliği tutup sarılanlar
Görüp iyiliği darılanlar
Kahrından düşüp bayılanlar
Küskün gönlüm sarılmak ister
***
Ahlakın içi-dışı boşaldı
Adalet diyenler hep taşlandı
Kötülüğü sırtlayanlar taçlandı
Küskün gönlüm taşlanmak ister
***
Ahlaksızlar başa seçildi
Haktan-adaletten vazgeçildi
Yaldızlı hayatlar etrafa saçıldı
Küskün gönlüm umuda sarıldı
***
Hayat karanlık dehlize benzer
Kötülük arsızca aramızda gezer
İyilikler kervanı kötülüğü sezer
Küskün gönlüm kervanı bekler
***
İnsanların ahvalini yazmayacağım
Defter dar gelir, mürekkep yetersiz
Hokkam kırılıyor, hepten isyankâr
Küskün gönlüm, ay yüzüne yazmak ister
***
Aklımı nasıllarla niçinlerle yoruyorum
Yorgunluğumu alın terimle yoğuruyorum
Küskün gönlüm barışa düş kuruyor
Küskün gönlüm yorulmak ister