Ver Emmi
Çobansız kalırsa sürü
Kurt’a teslim olursa kuzu Ekersin taṣa beklersin tuzu Ver gitsin sorma emmi. Tartıya koy yarım okka Baṣına yakıṣmak takka Temizlemez medine mekke Ver gitsin yer emmi. Üçe beṣe elli kuruṣa iner El sırtından kanatlanıp gider Seceresin bilmeden güler Ver gitsin ver emmi. Kargayı etmişler klavuz Camız’da istemiṣ bir havuz Timsah demiṣ gel bizle yüz Uzan sahile incileri diz emmi. Tilkinin perhizimi olur tavuk’a Cehâlet günbe gün ayyuka Taṣ yağmadan baṣa ayıka Seccadeni ser gitsin ser emmi. Cahil’e dersin Âlim ağlar Fermuar açık kuṣak bağlar Vebal kabul etmezken dağlar Ver gitsin yer emmi. Tükrülen yüzler olur dere taṣı Sohbet ehlinin oynamaz kaṣı Abdil hatsizi adam etmez yaṣı Kalemim sendemi ver emmi. |