ÜÇ PERDELİK AŞK
ÜÇ PERDELİK AŞK
Aşk ile buldum onu, gönlün gördüğü yerde Dedim bana yar olur belki bir gün, ilerde Umut ışığı yandı verdiği ilk haberde Bana sunduğu sevda bir hayli muteber de Ağzımı yakan şey var, diyemem suç biberde Çekeriz her ne varsa yazılanlar kaderde Hay Allah! sunacağım şiirde yok ezberde Panik yok! her nasılsa şairlik var ya serde Doğaçlama bir şiir okudum ilk seferde O şiirle açıldı oyundaki ilk perde *** Sımsıcak bir gülüşün alevlerinde yandım Gözdeki kıvılcımı aradığım aşk sandım Titreyen dudaklardan dökülen söze kandım O bir hayli nazlıydı ben hayli kırılgandım Bazen kördüğüm oldum bazen çok alıngandım Okunmamış bir şiir, yazılmamış romandım Ya da aşkın yoluna adanmış bir kurbandım Her şiirin sonunda adım olmuştu andım Ahenkli cümlelerle susmayan gazelhandım Herkes yazdıklarıma, bense ona hayrandım *** Aşk yolu karmaşık yol, ben hep rotasız uçtum Bazen kendimden bazen sevdiklerimden kaçtım Su gibi aktı günler ayrılık zehri içtim Sanmıştım ki ben onsuz yapayalnız bir hiçtim Oysa aşk konusunda maharetli bilgiçtim Gönlümün kapısını ardına kadar açtım Güvendiğim dağlara aşk ektim hasret biçtim Belki o güç biriydi belki ben ona güçtüm Kurduğum hayallerle başka diyara göçtüm Bu ikinci perdede doyasıya aşk içtim *** Bazen ben ona bazen o bana küsüverdi Nerde göz göze gelsek sesini kısıverdi Aşk hâkimi bu aşka gönlümü vasi verdi Boğazımda düğümlü bir ipi kesiverdi Şaşkınım, bir terk ediş rüzgârı esiverdi Sevdiğim kalp aşkımı urgansız asıverdi *** Tüm umutlar tükendi, vuslat artık mahşerde Sabırla dayanıldı hasret denilen derde Nerde Coşari nerde sevdiğin yürek nerde Açılmadan kapandı üçüncü ve son perde 18.08.2024/Samsun İbrahim COŞAR |