yokluğunda
sende mi gidiyorsun
terk eden edene bu ara dümeni kırıldı ya gemimin deli dalgalara esirim tek başıma güneşimdin oysa aydınlık düşüm içimden geçtikce adın gülümsemelerimdin el kadar yüreğimin dağ gibi umuduydun yağmurlar gözlerime yağıyor yıldızsız gecelerde üşüyorum üşüyorum anlıyormusun içimden kanadı kırık kuşlar geçiyor çığlık çığlığa ağlıyorlar yanlızlığıma... seni nerden uğurlayacağım bir tren ya da bir otobüs camından mı el sallayacaksın bana gülümseyeceğim korkma gözyaşlarımı hiç görmedin ki ağlamıyacağım sende mi gidiyorsun git bakalım ben alışığım ayrılıklara korksam hiç sevmezdim kimseyi korkusuz yürek işidir sevmek seni de severim yokluğunda... ayşe 10 şubat 2008 |