Gül ve Bülbül
İlk gördüğünde beni
Yirmi yaşındaydım, Sen yirmi bir... Gece gibi çöktü Gözlerin üstüme! Ben o karanlıkta Sanki ilk defa Doğan aydım! Eğleştik bir vakit Ay ışığı, yakamoz, Gelgit gönlüme... Bir yanım umuttu, Bir yanımda Acı gerçekler saydım! Ne zaman düşsem umuttan Sen beni yakaladın. Ben de düşmem gayrı dedim, Seni yakaladım. Kaç yıl oldu bilmem? Artık gün saymıyorum. İliklerime işledin, Yok değilsin yanımda! Tıpkı al yuvarsın, Dolaşırsın kanımda. Çocukların topu Bahçe duvarını aştı, Bir zahmet Topu al da yuvarla! Şaka maka... Sen, Yeter ki gül! Gönlündeki gülistanda Ben, Susmayacak bülbül! A. Asal |