Tuttum inanları sevdim
Diyorsun ki “tamam şu eşiği de geçeyim sonrası düzlük.” Düzlük sandığın yere geliyorsun, bir bakıyorsun orası da yokuşmuş.
Hiç bitmiyor.... Hayat seni içinden ceketini alıp çıkamayacağın durumlara getirdiğinde çaresizlik ne demekmiş anlıyorsun. Hani aklına eseni yapardın ya hep, güçlüydün cesurdun hani. Elinden bir şey gelmeyince asıl anlıyorsun, çaresizlik zulümmüş.. Yormak istemiyorum artık kimseyi,yorgunum zira..! Kelimeleri yan yana getiresim yok kendimi anlatmak için !!! Biliyorum suçluyum..! Ve razıyım cezama... Çalmadım öldürmedim ama daha kötüsü ne yaptım biliyormusun ? Tuttum insanları sevdim... |