BİR SESağlamakta ağlar, yaşaran gözü yoktur, gören göz duyumsayamaz, ya da görür de görmezlikten gelir, hayat işte, bayat bir ekmek, ne kadar su, ne kadar tuz, işte bütün mesele buydu, kiminin suyu bol kepçe, kiminin suyu içme suyu, kiminin ki çeşme, ne kadar ekmek, o kadar su, işte çorbaya kaşık atanlar, derdi tasayı çamaşır ipine sımsıkı asanlar, kim sese kulak verecek, kim açlığı haykıracak, kim ölümü kollarında sallayacak, kim yaşarken ölecek, öldükten sonrada ağlamayın, doğarken ölmüştüm, su gibi akıp giden, özlerimi kapattım, tüm görür görmez gözlere , tüm duyar duymaz kulaklara, bir ses bırakıyorum, siz siz olun sesinizi yutmayın… Sibel Karagöz #sibelkaragözşiirleri #sibel_karagoz |