Kalk gidelim
Kalk!
Kalk gidelim bu şehir soğudu, Ekmek davası bizden önce ayrıldı, Takılı kalmasın gözlerin, Pencereden bu yoksun sokağa, Kedi, Köpek ve kuşlar, Onlar bile ırak bakar oldu bu diyara, Çoğaldıkça yalnız kaldık, Arttıkça ne çok azaldık, Kalk! Kalk gidelim umudun doğduğu, Salatalığın eskisi koktuğu toprağa, Çoğaldıkça koptuk birbirimizden, Kıyamet her yerde, Huzursa onu hissettiğin yerde Kalk gidelim! |