BAŞI DUMANLI DAĞLAR
Efil efil eserken rüzgâr, dolaşır gri bulutlar,
Pembe düşlerim solar, ruhumu hüzün sarar, Duygularım çarpışır, tersinden eser rüzgâr, Bana tercüman olur başı dumanlı dağlar. Günü güne eklerken, yollar uzadıkça uzar, Sussam da gözlerim nemli, gönlüm hazar, Hep dilimde dualar; kaderi mevlam yazar, Bana tercüman olur başı dumanlı dağlar. Güneş yakarken tenimi, içime kar yağar, Mevsimler gibi insan; bir güler, bir ağlar, Kar söndürmez içimi kor düştüğü anlar, Bana tercüman olur başı dumanlı dağlar. Hangisine dur desem; biri gelir, biri gider, İç içe yaşarız biz; hem nazlanır hem eser, Kadir mevlam bilir; neylerse güzel eyler, Bana tercüman olur başı dumanlı dağlar. Hayat sürer gider, çözmesi zor bilmece, Yaşadıkça görürsün, anlarsın hece hece, Bu sırlar dünyasında neler var daha nice, Bana tercüman olur başı dumanlı dağlar. MehmetAkpınar Mut, 310724 |