Meğer
Şu yalan dünyaya geldim geleli
Özlemin çektiğim hayalmış meğer Tecrübe eyledim bildim bileli Ömür dibi delik çuvalmış meğer. Ömrümce çalışıp çekerken çile Düşünmedim asla yapayım hile Mücadele verdim kör nefsim ile Nefsime hoş gelen mavalmış meğer. Acılar kederler dalıma bindi Yaşama sevincim tabana indi Ağlarım halime yanarım şimdi Acılar kederler hevalmış meğer. Feleğin kastı ne bilemedim ben Acılarla yandım gülemedim ben Böyle olsun diye dilemedim ben Arzu ettiklerim muhalmış meğer. Lügatça Maval: yalan, boş söz Heval: yoldaş, arkadaş Muhal: Gerçekleşme imkanı olmayan. |
Sonrası gelir eşimiz
Delik deşik bir kaporta
Hayat bizim hediyemiz
Acı bana Rahim Rabb'im
Çok acıyor benim kalbim
Gönlüm hep Cennet Yolunda
Lütfunla sen yetir Rabb'im
Payımı almadım burdan
Geliyorum uzak yoldan
Vazifem bir gün bitince
Menzil bitik bense yorgun
Kıymetli Kardeşim
Görev mühim, yol da uzun
Rabb'im size kolaylıklar versin
Güzel ve ritmik Şiiriniz için tebrik ediyorum
Çok saygımla Üstadım
Çok saygımla