Hak insanı kıldı büyük kâinat
Cem oldu insanda cümle hayvanat
Nefsine bak, hüner huyun bilmektir
Hangi hayvan sende sürer saltanat

Tabiat şerhidir nefs-i insanın
Görürsün hayvanın, varsa irfanın
Yerilmiş huylardan azatlık gerek
Siret üzre zahir olur didarın

Ey insan! Sen seni bil varsa kibir
Siretin kaplandır, haddini bildir
Sağa sola kükremekse adetin
Siretin aslandır, böyledir tabir

Kimin sıfatı kurt, batını kıskanç
Her iki alemde kazancı utanç
Sireti üzre haşrolur her adem
Vermezse hayvanı ruhuna usanç

Öfkesi baskın, nefsin adı köpek
Vucut bu sıfata olursa döşek
Hırlar, havalar, çemkirir, hiç durmaz
Hali ona gelir yağlı bir börek

Hillekar nefsin suretidir tilki
Aldanır aldatır negatif etki
Ömür bitip ecel eli tutanda
Ah vah eder keşke olaydım bitki

Tavşan resmidir uzayan gafletin
Remzi oldu eşek, domuz şehvetin
Mide için yaşayan koyun, inek
Cimriye suret sureti farenin

Düşmansan kullara içinde yılan
Kurtulur! Dermanın Kur’an’dan alan
Şu hayvan-i nefsten aman, elaman
İnsan döner özün şeriat kılan

M. Talat Uzunyaylalı