Siyah perdeli oda
İşte burada ,
Sırlarla dolu oda Asılı durur susmalarım duvarda Perdeler sonuna kadar siyah , kapalı Yerde bir yatak Beyaz çarşaflar gerilmiş , kırışıksız Kirletilmemiş , Küllük var hemen yanıbaşında Dünden kalma izmaritler birikiyorlar yarınlara Yalnızlığı kutsamak için buradayım Başkalarında arınmak yok Kendi içimde kendime yer açmak için varım Düşünüyorum da Ne çok yok saymışım öyle kalbimi Kırmış, hırpalamış, yormuşum Yorulmuşum Durduğumda farkettim , yorulmuşum Buradayım işte Odam soğuk , kahvem , yüreğim soğuk Aynanın karşısına geçmiş kendimle yüzleşiyorum Bu eller benim mi Aynadaki bu suret Yaprak misali dökülen saçlarım Bu hazânı yaşayan ben miyim allahım Nasıl da geçti bahar aylarım Havada uçuşan kahkahalarım Yanağımdaki solgun papatya Dudaklarımdaki tebessüm Kapanın ey sevgili gözlerim Ben bu değilim Bu solgun, yalnız, kimsesiz kadın Bir yabancıya da içimi açamazdım Uyumak istiyorum Oda soğuk, yatak soğuk , yüreğim soğuk Yalnızlığımı ertelemeseydim , gelemezdin Zorlayamazdın kapısını odanın Giremezdin içeri Ertelemeseydim , göremezdin Yaralayamazdın Kanamazdı öptüğün dudaklarım Sırtımda çarpan kalbinin sesi Boynumda okyanus serinliği Karşında bedenimin en kalabalık haliyle Vaatlerini dinleyip çoşkulu bir tezahüratla Hoşgeldin nidalarıyla karşılayamazdım seni Ertelemeseydim yalnızlığımı Bulurdum kendimi , konuşurdum, dinlerdim , Tutardım ellerimden , kalkardım İşte burada , siyah perdeli oda Sana ait şiirler yazılı duvarda Yokluğuna sığındığım bu limanda Kapıya yazdığım son mısra ; “Sen kalmayı dene sevgilim , gitmek bilindik bir eylem .” Meral Dülger |