MADIMAK
MADIMAK
Yezitlerin kör kuyusu çok derin Kerbela’yı hatırlattı Madımak Sivas senin ne karaymış kaderin Yine İçimizi yaktı Madımak. Hangi dinde böyle insan yakmak var Sabrımız kabardı içimizde dar Güpe gündüz yandı kül oldu canlar Utanç kolyesini taktı Madımak. İnsan olan insan kıyar mı cana Kurbandır canımız Şahı Merdana Hüseynin acısı dinmeden daha Bir acı daha yaşattı Madımak. Akarsuyun sesi kulağımdadır Kerbela’nın izi dudağımdadır Ateş sönmedi yanar bağrımdadır Benide yaktı kül etti Madımak. Hangi ağıt böyle yaralar bizi Bin yıllar geçse de silinmez izi Yüreklerden nasıl çıkar bu sızı Gözümüzde böyle aktı Madımak. İki temmuz bize kara gün oldu Yezitlere övünecek ün oldu Bu nasıl insanlık böyle kin oldu Bizimkide ibadetti Madımak. Hızır Paşalardan alındı emir Yürekleri oldu isli bir demir Görende bunları Müslüman sanır İnsanlığı hep katletti Madımak. Sahiyim dertliyim, biçare kulum Yakında, savurun göklere külüm Herkese ecelle gelmeli ölüm Gayrı canımıza yetti Madımak. |