SEN GİTTİN
Sen gittin
İçimdeki sevgi döküldü yollara Bıraktım kendimi kaldırımlara Ağladım sensizliğime Sen gittin Karanlıklar sardı etrafımı Korkular kuşattı bedenimi Rehin verdim duygularımı Sen gittin Karlar yağdı hasretime İçim üşüdü halime Gelemedim bir türlü kendime Sen gittin Bulutlar kapladı varlığımı Yağmurlar yağdı yalnızlığıma Yığıldım sokağın ortasına Sen gittin Yapraklar döküldü üzerime Umutsuzluk çöktü üstüme Veda ettim toprağın üstüne Sen gittin Musalla taşı geldi gözlerimin hizasına Bedenimi koydular tabutun ortasına Uğurladılar hayatın sonuna 03 Ekim 2008 Hasan İsrâ Yıldırım |