YÜREĞİMDE KAR BEN ANLAMAM BAHARIN GAMZE GAMZE GÜLÜŞÜNDENkapı da tık tık, kapı açık, evdeki koltuğun dili yok, camdaki perdenin gülü soluk, evin içi, içi boş insan cüsseli, sandalyesi kırık, insan taşımaz, yüreği kırık camdan avize, ne güneş, ne karanlık, yanmaz gözden alev, aş pişmez, su kaynamaz, dışardan ev gibi, içerden kör kütük alev, günlerden ne? aylardan ne? içerde bir ölü var, ne mezar kazanı, ne duası, hayat mıydı yerden yere çalan, dua mıydı koruyup saklayan, ne o, ne bu yoktu yok, bardak dolup dolup boşalıyor, içimde bir fısıltı ayyuka çıkmış, ne susmasını biliyor, ne konuşmasını, yüreğimde kar ben anlamam baharın gamze gamze gülüşünden… Sibel Karagöz #sibelkaragözşiirleri #sibel_karagoz |