İÇİMDE ÖLEN BİRİ VARher gün aydınlık, pırıl pırıl, güneş miydi? gölge mi? yoksa içimin içinde, dünya savaşı mı? her gün aydınlığa, gölgemi bırakırım, sonra o gölgenin gölgesi, dolaşır, hayalin hayaline, yürür, yürür de ne bir yere varır, ne gider, olan biten bir düş’dür, düşlerinde tepetaklak, düşüşleri vardır, o gülü, o gülüşü, yerden yere çaldım, yine yeniden köhne bir sabahın elinden tuttum, içimde ölen biri var diye diye… Sibel Karagöz #sibelkaragözşiirleri #sibel_karagoz |