Şairler sefil yaşar yalnız ölür
Son demi ömrün
Gün solgun Kırık dökük yapraklar Hazan sarıları harfler Kelimeler kızıla çalar Kaç eyvahlı merdiven Kaç keşkeli kaldırım Kaç sokak ötesi Kafeste çırpınan serçe Kalbimin ritmi Zembereği boşalan saat Dededen kalma atılmıyor Bir bardak çay bin hüzün Bir yudum bin intihar Sazlar sussun ulusun itler Toplanın bulutlar Kaçsın kör şahitler Sesler sağır yokuş dik Replikler kaybolur İnsan replikaları arasında Mumdan şamdan Rüzgarın koynunda dumanı Bu kaçıncı çırpınışıdır Ağlara takılan umutlarımın Şair deme diyorum kendime Şairler aşk içinde aşk’a hasret Sefil yaşar yalnız ölürler... Gezgin_Şair_ 22/06/2024 Sakarya |