Akşam olur, kabus olur
Akşam olur...
Ve Karanlık bir kabus gibi... Her gün üzerime çöker... Dertlerim tasalarım hep üst üste birikir... Yorgunluktan cıkım çıkar... Bedenim iflas eder, çöker... Issız sokaklarda avare gibi dolaşırım... Nerede bir sokak lambası görsem... Bir umut ile... Sen diye ona yönelirim... Vücudumun gölgesi… Dört bir yanımı düşer... Beni çevreler... Sana kavuşamamaktan! Sana ulaşamamaktan! Her gece ağlamaktan, gözlerim şişer... Ne zaman başımı yastığa koysam... Hayalin umudum olur... Rüyalarımda gökkuşağı çizer... Beni benden! Kalbimi yerinden alır... Beni sevda diyarına... Gönlümü Aşk ülkesine götürür… Mutluluk renkten renge... Sevgiden, aşka götürür... Kapıdan, pencereden… Gönlüme sevgi ışığı sızar... Dinçer Dayı |
Tebrikler Saygıdeğer Üstadım...Anlamlı ve güzel bir şiir,kutlarım...Selam ve saygılarımla...