AĞLADIM ANNEAnne yine sen geldin aklıma, Sofrada yemek yiyorduk, Babam, kardeşim ve ben, Ama senin yerin boştu Anne! Yutamadım lokmamı, Boğazıma takıldı, doldu gözlerim, Kardeşim ve babam sordular, Ne oldu neden ağlıyorsun dediler. Kalktım hızla yerimden koşar adımla, O sırada sımsıcak akan gözyaşım, Damlayı verdi boş kalan yerine, Anne! dedim, ardından. Yavrum! diye bir ses yükseldi, İçim acıttı Anne sana malum mü oldu? Evlatlar anayı unutamaz ki Anne! Analarda evlatlarını... |