Gönül küsmüş, kırgın, o kaderine!
Esmiş keskin poyraz, seher yelleri
Koptu hep gönlümün narin telleri
Yanımda ağlama bende ağlarım.

Gönül tahtına hep, kuruluyorum!
Seni, çok düşünüp, yoruluyorum!
Kalbimde duruyori aşkın portresi!
Yanımda ağlama bende ağlarım.

Geçip gitti ömrün, en güzel çağı!
Gönlümde hep gizli, o aşkın bağı
Hiç dinmemiş ki, şu gönül yarası!
Yanımda ağlama bende ağlarım.

Hülyalı şu gözlerin, renkli, benekli,
Bu aşkı sevdaya, yandım, yanalı!
Gönlüm o gönlüne, bağlı, kenetli!
Yanımda ağlama bende ağlarım.

Yürekten hiç gitmez, aşkın sarası!
Neden geçmiyor, şu gönül yarası,
Hüzün, keder, çile, gönlüm karası!
Yanımda ağlama bende ağlarım.

Ben, nazlı yârime, tutuklu kaldım!
Kalbime taş basar içten ağlarım!
Duygu yüklü içim, seni sevmişim!
Yanımda ağlama bende ağlarım.

NAZIM TAŞTAN