ŞİİRİN HİKAYESİ:Bu şiiri kızım BURCU’ya 7 aylık hamileyken,yüzünü hiç görmediğm rahmetli ANNEM ESMAyı İrüyamda gördüm.rüyamdan çok etkilenmiştim. Sabah kalkınca düşünceler kemirdi beynimi:( acaba dedim bende
kızım bebekken ölecekmiyim?kızımda benim gibi annesizmi kalacak?
o anki duygularımdı satırlarda yazılanlar,Nacizane dile getirmeye çalıştım
NOT:çocuklarıma (2 yavruma )benden kalan tek hatıra olsun.Ama onlar hiç ağlamsınlar tek dileğim budur,ONLARI ’’ÇOK SEVİYORUUUM’’
Yaradanım hiç kimsenin yavrusunu anasız bırakmasın.(.AMİN)

BİR ANNENİN FERYADI




Menenjit imiş hastalığım dediler ki;
’Çaren yok’
Yanıyorum hararetten bir yudum su veren yok

Ben yavruma doymamışken ayrı koydu yolumu
Bu hastalık kırdı benim kandımı,kolumu

Gidiyorum çiğer parem iyi dinle sözümü
CANIM YAVRUM
Belki artık hiç göremem yüzünü

Kimse yokki bırakayım seni emin ellere
Sen ağlarken,
Ben kabrimde bakarmıyım güllere?

Ne olursun sus hiç ağlama

Çatma hilal kaşını!
Kimsesizsin minik yavrum kimler siler yaşını?

Kimler sesini doyuracak
Kimler seni soracak
Kimler ’yavrum’ gelin olmuş diye hayal kuracak

Ahhhh bilseydin senin için ne hayaller kurmuştum
Bir gün kızım büyür diye hep düşünüp durmuştum

Bu feryadım sitem değil ben razıyım kadere
Körpe kuzum,minik kalbin dayanırmı kedere?

Küçücüksün,dünya seni harab eder bebeğim!
Seni böyle kundağında nasıl bırakıpda gideyim?

Yapayalnız çekemezsin bu hayatın kahrını
Ne olur yavrum,sakın üzme harab etme kendini

Son bir defa kundağını sarar iken koklayarak ağladım
ALLAH büyük, seni korur deyip ümit bağladım

Bir gün büyür de düşünürsen ANNEM-BABAM kim diye?
Bir FATİHA oku yeter senden bize hediye

Gel son defa koklayayım nefeslerim sıklaştı
Karşımda dur seyredeyim gitme vaktim yaklaştı

Ne o ’YAVRUM’ağlıyorsun sus ağlama bir daha
Gidiyorum artık seni ısmarladım ALLAH’a

______Pakize DURSUN (Özbaş)
_____19/10/1979