Zeytin Gözlüm
Gecenin karanlığında içimi ürperten sensizlik
Yabancı suretlerin gelip geçmesini izliyorum
Uzaktan gelen tanıdık sesine rağmen
Kimsesiz bir bankette üşüyorum.
Martı çığlıklarında gecede sessizce ilerliyorum.
Biliyorum artık yoksun.
Acılı şarkılarda teselli arıyorum.
Sensiz iklimler yaşıyorum.
Vapurların uğramadığı bir sahil kasabasında.
Deniz durgun, suskun ve dalgasız.
Bana bir garip haller oluyor sessizce
içmeden sarhoş olmuşum gibiyim.
Martı çığlıkları karışıyor yalnızlığıma.
Yağmur sonrası etrafta toprak kokusu hakim.
Bir bankette sensizlikten üşüyorum .
Ruhum yorgun, bedenim yorgun.
Bir ölüm sessizliğinde durgun
Kimsesizler gibi boş sokaklarda dolaşıyorum.
Senden sonra hayatın ne tadı kaldı ne tuzu.
Sigaramın dumanında suretin sırt çevirmiş bana.
Yaz yağmuru çiseliyor üzerime.
Üstüm başım sırıl sıklam sensizlikte üşüyorum.
Kolay mı sandın bırakıp gitmeyi .
Arkana bakmadan çekip gitmeyi.
Zeytin gözlüm bu gidiş nereye.
Adını yüreğime yazdığım günden beri.
Terk etmedi sevdan beni.
Gecenin seslerine yazdım yalnızlığımı
Umudum var bir gün mutlaka geri geleceksin.
Garip yüreğimi teselli edeceksin.
Geldim diyeceksin geldim.
İşte seninim gel hasret giderelim.
Göster bana yaralı kalbini merhem olayım.
Çok bekledin beni aynı bankette aynı saatte.
Kimseyi dinlemedin yaralı kalbinle bekledin.
Unut geçmişi yarana merhem olmaya geldim.
Tut ellerimden karanlıkları birlikte aydınlatalım
Körfeze bahar gelsin kırlarımızda çiçekler açsın.
Bir garip yolculuktaydık anlamsız.
Senden habersiz bir boşluktayım.
Kayalıklara ismini nakış etmişim.
Sahildeki kumda ayak izlerimiz kalmış.
Denizin derinliklerinde nefessiz kalmışım.
Etraf karanlık ,dönüşü olmayan bir yolculuktayım.
Sevdiğim herşeyini bırakta gel artık.
Ölüm gelip çalmadan beni senden.
Bitsin bu anlamsız terkedişin. Eyyüp Balta