Korkular
Sinsi şekilde yaklaşır
Gönül kapımı çalar Tak Tak Taaak Çok korkutucuydu Müsait miyim Değil miyim diye dikkat etmez Beni saran korkular var Benden yavaş yavaş Uzaklaşansa cesaret. Sert adımlar duyuyorum beklerken Gel diyorsun da Korkuyorum giderken Bir teselli ses bile yok Etraf karanlık... Ve tüylerim ürperir bundan sonrası. Nerdeyse gölgemden bile Hapşırıktan bile korkar hale geldim. Bak işte Geceleri çoğaldı korkularım Alacaklı gibi yanı başımda Hem de sabaha kadar. Ne vermemi istiyor olabilir ? Buraya da saklansam, beni her an bulabilir. Duyguların arasında gezinir durursun Sağındaki sevgiye yan bakarsın Solundaki neşeyi kızdırırsın Arkandaki umudu çizdirirsin Sevinçlerimi alıp nerelerde gezdirirsin ? Derin bir sessizliktesin Yıldırım çarpmasıydı belki nefesin İstemeden gittiğim yolsun Ama ben ne yapacağımı biliyorum sana Üzerini maviye boyayacağım Çok olmasa da korkularımı azaltacağım. |