KIRILSIN KALEMİ
Bir varmış bir yokmuş…
Evvel zaman içinde , kalbur saman içinde, Develer tellal iken, pireler berber iken… Yüreğimin katli, Değdirmem yalan eli, Uzak iklimlerde kırbaçlandı ruhum, Yorgun ayaklar, kırık sabahlar, Gelirken sana pis dokunuşlar, Tek doğrusuz rüyalar, Sarmaş dolaş hülyalar, Adı altın ya bana, Ya mazidir sana, Ya da topraktır tabutuna… Saftır, temiz temiz bakar, Ne berraktır adını bilmediğin gözlerim, İnanma! Büyük bahistir kanına, Canına can çivilerim duvarlarımda , İpler salınıverir seher ayazlarında , Ha cellat gelmiş yoluna , Ha ben serilmişim yatağına… Kırılsın kalemi sevdanın, Yalanlarla terbiye edilmiş aşkların, Bilmiyor, bilmiyorlar , Biliyorum ,biliyorsun , Birebir pişti, boş koy gitsin , Ne kelam edilse beyhude , Sıfırla doğdum yüreğine , Bununla bin yemin büyür çiçeklerimde , Ben solmam merak etme,bula kana , çamura, Benden önce sen , söz olsun , Benden önce sen , and olsun , Senden damlayım unutma, Unutma senden parçayım … Ne kadar varsan, o kadar varım , Ne kadar gerçeksen , o kadar gerçeğim… Masal tadında kalsın bırak döküntülerim, Adına prens diyeyim, Öyle kal bende ki , insan kalayım sende… |