Ez Jı te pır hezdıkım / Seni Çok Seviyorum
Bir şiir yazsam içinde sen olan,
Yalnız ne yazdığımı anlayan bir sen olsan.
Bir hayal kursam içinde dünyam olan,
Alaca karanlıkta geceye sevdalansam.
Sessizce uzaklardan salına salına çıkıp gelsen,
Usulca merhaba desen elimi sana uzattığımda
Sonra kendime gelsem,
Yaşlı gözlerle resmine baksam,
Sana olan aşkımı resmine bir bir anlatsam,
Kıskandırsam resmini,
İçten bir ah çeksem
Parmaklarım nikotin koksa,
Soğuk bir bardakta, soğuk bir çay arası verse hayat
Sevgilim alışkanlığım oldu sesin,
Alışkanlığım oldu yüzün.
Hiç alışamadım yokluğuna
Ya ben erken doğmuştum bu hayatta
Yada sen çok geç kalmıştın hayata,
Sonra içten içe ıslansa yanaklarım,
içimin taşan yağmurlarında,
Bir Amed gecesinde
Dicle kıyısında nazlı bir cigara yaksam
Hasretine üşüsem,titresem ve
Sen beni hiç bu halde görmesen,
Sonra sana olan sevdamdan gece utansa,
Bulutları üzerine yorgan niyetine örtse,
Ay kıskanıp çekip gitse aramızdan .
Sevdam seni hangi satırlara sığdırsam,
Seni kime anlatsam.
İçinde sen geçen şiirler okusam,
Yolun yarısında ağlamaklı olsam.
Sonra usulca üşüsem ,soğuk kelimelerinden
Kış olsam,
Yokluğun kar yağdırsa saçlarıma.
Sevdan ağır geldi diyebilsem sana ,
Küçüğüm canımın içi, seni nasıl anlatabilirim.
Nasıl yaşatabilirim kelimelerim de,
Ahh bir bilebilsem , bir bilebilsen.
Ne çok iç çektiğimi, nasıl sustuğumu
Kendime nasıl anlatabilirim yokluğunu,
Yaşam kaynağım, sevdiğim seni seviyorum
Bir Amed gecesinde, Dicleye seni anlatıyorum.
Bilmediğin bir dilde sana sesleniyorum.
Ez jı te pır hezdıkım .Seni çok seviyorum. E.Balta