UTANIYORUM
İnsan olduğunu söylersin hani,
Zorba bir devrandan utanıyorum. İnsanlığın ölmüş, canavar yani, Sen gibi insandan utanıyorum. Yanıp yakılırız elde ne çare? Uçağı, tankı yok netsin biçare, Yüreğe açılır her an çok yara, İnsanım demekten utanıyorum. İnsanlar, davarlar sürüsü gibi, Derin kuyu olmuş bilinmez dibi, Yazarı, şairi, susmuş edibi, Allah’ım görmekten utanıyorum. Balinalar bile değerli burda, İnsanlık ölmüş hey, mazlumlar zorda, Tıka basa yedir içir doyurda, Gazze’yi sormaktan utanıyorum. Müslüman görünce korkarım canlar, Yaşayan erenler bu sırrı anlar, Emircan çocuğa bomba koyanlar Katili bilmekten utanıyorum 30.05.2024 Emir Şıktaş |